آموزش گیتار
گیتار نوعی ساز زهی است که با پیک یا انگشت نواخته میشود و از این جهت که سیمهای آن در اثر ارتعاش تولید صدا میکنند، به سازهای گروه کوردوفون (به فرانسوی: Cordophones) یا زهصدا تعلق دارد. این نوع گیتار شش سیم دارد و این ساز علاوه بر داشتن قدمت تاریخی قابل توجه (چه از لحاظ ساختار آن و چه از لحاظ تکنیکهای نوازندگی) توانستهاست همگام با تحولات موسیقی غرب پیشرفت چشمگیری داشته باشد؛ که در نتیجه گونههای متفاوتی از ساز گیتار به وجود آمده و هماکنون جایگاه ویژهای در موسیقی جهان دارد.
در چند دهه ای که گیتار کلاسیک وارد ایران شده بین هنرمندان و هنردوستان طرفداران زیادی پیدا کرده است و در حال حاضر یکی از محبوب ترین سازهای غربی در ایران میباشد. در این دوره به آموزش گیتار میپردازیم. در اولین جلسه با مباحثی مانند شناخت سیم ها و نحوه دست گرفتن ساز شروع می کنیم و در جلسات بعدی این آموزش، نواختن موسیقی با گیتار را به طور کامل آموزش می دهیم.
ساز گیتار یکی از مهم ترین ارکان در یک ارکستر به شمار می رود. گیتار با توجه به تنوعی که در ساخت دارد، در سبک های مختلفی قابل استفاده می باشد. از سبک پاپ گرفته که در آن بیشتر از گیتار های کلاسیک و فلامنکو استفاده می شود تا سبک های جز و راک که در آن از گیتار های آکوستیک و الکتریک بهره می برند. گیتار یک ساز همه کاره هست با یادگیری آن می توانید در سبک های مختلفی فعالیت و به راحتی آهنگ سازی کنید.اکثر خوانندگان و آهنگسازان معروف این ساز را به عنوان ساز اول خود می دانند.
در این دوره چه تکنیکهایی یاد میگیریم؟
- فراگرفتن تکنیکهای مرتبط با سبکهای مختلف نوازندگی ساز گیتار
- فراگیری و اجرای صحیح قطعات موسیقی از لحاظ تیونینگ، ریتم، دینامیک، تمپو آگوگیک، سونوریته و موزیکالیته
- فراگیری بیان موسیقیایی و اصول اجرا
- کار بروی رپرتوار قطعات ایرانی و جهانی ساز گیتار
- فراگیری آداب صحنه و اجرای صحنه ای در سطح کنسرتهای داخل آکادمی
- فراگیری شیوه تمرین ذهنی بدون ساز و اجرای خلاق در دوره های ویژه آکادمیک
تاریخچه گیتار
استان های متفاوتی در مورد تاریخچه وجود گیتار وجود دارد؛ دستهای بر این عقیدهاند که گیتار از ایران سرچشمه گرفتهاست و عدهای نیز بر این نظرند که آن از سیتارای یونانی-آشوری (Greek Assyrian Cithara) که به وسیله رومیها به اسپانیا آورده شده گرفته شدهاست. گیتار نتیجه تحول لوت در اروپا است. لوت نیز خود تحول یافته عود (به عربی العود = چوب) و بربط است. گفته میشود زریاب نامی عود را به اندلس آورد و از آن پس این ساز در اسپانیا و دیگر مناطق آسیا رایج شد.
در زمان حکومت اسلام در اسپانیا، این ساز توسط زریاب دارابگردی و چند تن از شاگردانش به اندلس برده شد. در آن زمان به گیتار، کیتارا یا قیتارا میگفتند و نام کنونی آن برگرفته از همین نام است. در واقع وجود پسوند تار در نام گیتار میتواند موید این باشد که گیتارسازی ایرانی است.
زریاب در ابتدا در اسپانیا شروع به آموزش گیتار کرد و مدرسه موسیقی خود را در زمان عباسیان در آندلس(بخشی از اسپانیا و پرتغال امروزی) بنا کرد.
جد بزرگ تمام سازهایی که ما به عنوان کوردوفون از آنها یاد کردیم یک کمان موسیقی است که تنها یک سیم ساده به دو سر آن متصل بودهاست که با کشیدن و رها کردن سیم صدایی در کمان ایجاد میشده و این صدا به وسیله یک تقویتکننده صوت که به آن متصل بوده تقویت میشدهاست. ازآنجاکه این سیم تنها یک صدای ساده ایجاد میکرده برای داشتن چندین صدا ابتدا یک سیم دیگر و سپس چندین سیم به اندازههای کوتاهتر به کمان بسته شده و از این طریق چندین صدا تولید گردیده است. ازدیاد این سیمها و افزوده شدن یک جعبه تشدید صوت منجر به اختراع چنگ کمانی (Harp Arquee) گردید. سپسسازی متشکل از مجموعهای از سیمها به نام لیر ظهور کرد که در آن سیمهایی به طول مساوی کار گذاشته شده بود. یونانیها دو نوع لیر داشتند، یکی به نام لیرا و دیگری به نام کیتارا؛ کیتارا به وسیله رومیها تغییرشکل یافت؛ نام گیتار نیز از همین کلمه گرفته شدهاست.
بعدها رومیها برای نخستین بار سازهایی چون سیتارا، پاندورا Pandora و فیدیکولا Fidicula را نواختند و از این راه آلات کوردوفون در تمام اروپا رواج یافت؛ در واقع نخستین گیتارهای واقعی در آغاز دوره رنسانس به ظهور رسید؛ این گیتارها به دلیل داشتن بدنهای باریک و شکلی مدور متمایز بودند. به تدریج در صدههای چهارده و پانزده پسوندهای موریسکا و لاتینا حذف شد و در سراسر اروپا آلات موسیقی خانواده گیتار با اسمهایی از قبیل: گیتارا، گیترنه، گیترن (Giteren)(سازی سیمی مفتولی و منسوخ شده شبیه به گیتار که به زبان فرانسوی گیترنه و به زبان اسپانیایی گیتارا گفته میشد) و شیتارا معین شدند. در همان زمان گروه زیادی از سازهای خانواده کوردوفون، با اسمهایی از قبیل: ویهوئلا (Vihuela) در اسپانیا و ویولا (Viola) در ایتالیا خوانده میشدند، که بعضی از این سازها با آرشه (de arco)، بعضی با مضراب (de penola) و بعضی دیگر هم با انگشت (de mano) نواخته میشدند.
بعدها از ویهوئلای انگشتی (Vihuela de mano) نوعی گیتار به وجود میآید. درطی قرنهای چهارده و پانزده در شکل گیتار و ویهوئلای انگشتی تغییرات قابل توجهای به وجود میآید، به آرامی در پهلوهای آنها فرورفتگی ایجاد میشود و در قرن شانزده هر دو ساز آشکارا شبیه گیتار میشوند. در قرن شانزده این دو ساز در اسپانیا بسیار رایج بودند و نوازندگی با انگشت به حدی عمومیت پیدا کرد که پسوند انگشت (de mano) در این کشور به کلی از اسم این سازها حذف شد. از آن پس گیتار بدنهای بزرگتر .
سایر دوره های آموزشی آکادمی
ثبت نام در دوره آموزش گیتار
اساتید آموزش گیتار اکادمی طریقت
احسان اخگر اندوز
متولد ۱۳۶۴ کارشناسی موسیقی، موسیقی را نزد اساتیدی همچون مرحوم مصطفی کمال پور تراب (هارمونی،تئوری موسیقی)، حسین دهلوی (پیوند شعر با موسیقی)، دکتر محمد سریر (پیانو)، دکترفرید عمران (پیانو) مرحوم حامد مهاجر (سلفژ)، حمیدرضا دیبازر (سلفژ)، فرزاد داشمند (گیتار)، وحید حاج کاظمی (گیتار)، کیوان ساکت (سازشناسی ایرانی )، امیر سیاره (سازشناسی جهانی)، دکتر پیروز ارجمند (تاریخ موسیقی ایران)، امیراشرف آریان پور (تاریخ موسیقی جهان ) آموخته است.